para sa akin

hindi nga siguro lahat e para sa iyo. kung sa akin man e magpapasalamat ako ng lubusan, kung hindi naman e siguro oras na para idaan na lang sa ngiti ang lahat. nakakapagod ng makipagpunong braso sa mga tinginingining na feelings na yan. nakakapanlumo lang rin kasi na hindi mo maiwasang magexpect ng kung ano out of something gaya ng may pinapakita syang mga bagay na ikinatutuwa mo o sadyang nagiging attached ka lang rin siguro. kakupalan lang sa mga hindot na di umaamin na kahit papaano hindi sila kinikilig kapag may pasimpleng hi o ngitian lang sya ng crush nya. sa mga bagong tuklas patungkol sa mga taong bago mo pa lang nakakasalamuha e parang nakakagimbal man pero parte rin yun ng proseso e. hindi naman pwedeng ipilit mo sa sarili mo at sa kanila yung mga ideals mo sa kanila. masyado ka namang sakim nun. 

tsaka mas ok na rin siguro na tanggap mo sya sa kung ano/sino ang kabuuan nya. hindi yung parang ilang parte lang nya yung gusto mo. kasi lahat e nagdadaan sa pagbabago. kaya ipoproseso mo pa yun. minsan kasi kailangan mo ring gumamit ng utak. hindi puro puso lang.

nakakalungkot lang kasi masyado na atang moderno ng panahon na hindi na ako makasabay sa kung ano mang nangyayari. kung ano man yung cool o acceptable sa iba e parang di pa ring katanggap tanggap para sa akin. siguro nagiging grumpy na ako o sadya lang judgmental o baka nasasama lang sila sa pagiging stereotypical ko. ewan ko. minsan kasi di ko rin maintindihan talaga. kailangan mo lang sigurong tanggapin na hindi lahat at para sayo. kaya kung kanino mo man ibabahagi yang feelings mo, good luck .:)

kasi sa ngayon marami ang naghihirap.

isama mo na rin ang pakiramdam o front mong feelings na mapagpanggap, mapagkunware at matapang.